تو فکر کن من شهید شده ام و رفته ام

بی لیاقتی من که نباید پایان خوش این قصه را خراب کند...

بیا باهم تصور کنیم به پایان خوش قصه مان رسیده ایم، که رسیده ایم....

پ.ن: این جمله را آخر را با همان لحنی بخوان که می گفتی:" منظورم از این حرف ها سجاده نشینی نیست؛ که هست...!"

همین....