تو فکر کن من شهید شده ام و رفته ام
بی لیاقتی من که نباید پایان خوش این قصه را خراب کند...
بیا باهم تصور کنیم به پایان خوش قصه مان رسیده ایم، که رسیده ایم....
پ.ن: این جمله را آخر را با همان لحنی بخوان که می گفتی:" منظورم از این حرف ها سجاده نشینی نیست؛ که هست...!"
همین....
