خوش بختی یعنی اینکه آخر درس 14 زبان فارسی، بعد از گروه کلمات شماره ی دو با روان نویس نارنجی نوشته ام:

- صدام گرفته باز ببین مریضم....

بهونه ی بودن من، عزیزم....

و یاد آن نیمه شب سردی می افتم که با حال تبناک و گلوی دردناک، لای پتو، چسبیده بودم به شوفاژ و زبان فارسی می خواندم و باقی ماجرا...

پ.ن: آه خدای کبوترای حرم....