خواننده ی عزیز؛

خاموش بودن اصلا کار جالب و خفن هیجان انگیزی نیست،

فقط بی احترامی بزرگی به نویسنده است که سعی می کند با هر شرایطی کرکره ی وبلاگش را پایین نکشد!

فکر نکنید اگر مرموز باشید و فقط بخوانید و ناپدید شوید و نامرئی بیایید و نامرئی بروید خیلی خوب و عالی است!

پ.ن: من انتظار نظرهای میلیونی را ندارم! فقط دلم می خواهد این میزان بازدید سه رقمی ای که هر روز از وبلاگم عبور می کنند. این قدر برایم خودم و نوشته هایم ارزش قائل باشد که تعداد نظرهایم در چند روز متوالی صفر نباشد.