به بزرگی روزهایی که پشت تریبون سازمان ملل می ایستادید و وجودمان را پر از غرور و شعف می کردید.

به اندازه ی همه ی روزهایی که پشت میکرفون های دنیا از حقوقمان و حقوق همه ی مردم دنیا دفاع کردید.1)

خسته نباشید آقای رییس جمهور.

به اندازه ی روحیه ی انقلابی ای که با بیان کردن بی پروای آرمان های انقلاب در وجود کودکانه مان برمی انگیختید.2)

به اندازه ی همه ی شعارهای "عدالت" تان قبل از اینکه حرفی از سیاست، اقتصاد و ...  به میان بیاید.3)

به اندازه ی همه ی قدم هایی که در دورترین نقاط کشورمان برداشته اید.

به اندازه ی شادی همه ی مادران و پدران این سرزمین که در اوج تنگدستی حضور رییس جمهور در خانه های محقرشان را افتخار می دیدند.4)

به اندازه ی همه ی صندلی هایی که در سازمان ملل مقابل صحبت هایتان خالی شد و همه ی فریاد هایی که بر پایه ی ارزش های انقلاب اسلامی برای ملت ستم دیده ی جهان کشیدید و نماینده جهان خواران را پشت در های صحن علنی به خواری کشاندید.

و همه ی افتخاری که در صحنه ی بین الملل در مقابل همه ی صندلی ها ی خالی به ایران و ایرانی بودنتان کردید. 5)

به اندازه ای که قدرت و اقتصاد و سیاست و زرق و برق کشور های قدرتمند غرب مرعوبتان نکرد.

و غربی نپوشیدید و غربی حرف نزدید و به دنبال رضایت کدخدای دنیا نبودید 6)

به اندازه ی فاصله ای که فرمانیه و زعفرانیه و ولنجک و الهیه و ... با نارمک دارد.

به اندازه ی باغچه ی کوچک خانه ای که از رو به رو شدن با دوربین های رسانه ی ملی هراس نداشت. 7)

به همان اندازه ای که لحظه لحظه ی خدماتتان را انکار می کنند.

و به همان اندازه ای که در مقابل توهین های چهار ساله و چه بسا هشت ساله از خود صبر نشان دادید. 8)

به اندازه ی همه روزهایی که  بدون خستگی صبح در تهران، قبل از ظهر در اصفهان، بعد از ظهر در آنکارا، شب در دورترین کشور آمریکای لاتین و صبح فردا در بشاگرد بودید. 9)

به اندازه ی همه چرخ های صنعت هسته ای مان که علی رغم فریاد ها و دویدن های مخالفان پیشرفتمان همچنان در حال چرخیدن است. 10)

به اندازه ی همه ی ساختمان ها و سد ها و پل ها و پروژه هایی که در سرتاسر میهنمان افتتاح کردید. 11)

خسته نباشید.

به اندازه ی همه ی محاسنی که در طول این هشت سال سفید شدند.

و فاصله ی 49 تا 57 سالگی تان که به نوکری این مردم افتخار کردید.

به رسم ادب؛

خسته نباشید...

خدا قوت آقای رییس جمهور واپسین سالهای کودکی و سرتاسر نوجوانی ام....

حالا که پسوند "سابق" به عنوان آقای احمدی نژاد اضافه شده و پسوند "منتخب" از عنوان حجت الاسلام روحانی حذف شده به "آقای رییس جمهور" جدید سرزمین اسلامی مان افتخار می کنیم.

و زیر سایه ی الطافی که همواره شامل حال نهضت امام خمینی می شده است  مثل حضرت آقا به آینده بسیار امیدواریم.

و عاقبت یک روز به رییس جمهور واپسین روزهای نوجوانی و سرتاسر جوانی ام افتخار خواهم کرد.

انشاءالله....

بند های متن برگرفته  از صحبت های حضرت آقا در طول هشت سال خدمت ایشان بود و  بیان نقاط ضعف رو از اونجایی که هممون در بیانشون حرفه ای شدیم رو ضروری نمی دیدم. برای مشاهده بقیه نقاط ضعف و قوت اینجا کلیک کنید.

 1) دیپلماسی همراه با روحیه ی انقلابی

2) برجسته شدن ارزش ها و شعارهای انقلاب اسلامی.

3) طرح شعار عدالت محوری

4) مواجه شدن با واقعیت های زندگی مردم در سفرهای استانی

5) ارتقا جایگاه کشور در عرصه سیاست خارجی/ اعاده ی عزت ملی و ترک انفعال در مقابل سلطه.

6) توقف روند غرب زدگی و غرب باوری در دولت های قبلی

7) بامردم و از میان مردم بودن/ ساده زیستی آقای رییس جمهور

8) سعه ی صدر و تحمل مخالف

9) پرکاری، پشتکار و خستگی ناپذیری

10) دفاع از حقوق هسته ای ملت ایران در برابر زورگویی غرب

11) اجرای گسترده ی کارهای عمرانی خصوصا در مناطق محروم

چون محتوای متن برگرفته از سخنان حضرت آقا ست دلیلی برای مخالفت نمی بینم و به نظرهای مخالف پاسخ داده نمیشه.

پ.ن: ... ایشان با توصیه مردم و مسئولان به بردباری و صبر و شکیبایی افزودند: از خدا می خواهیم که کارهای کشور هر چه سریعتر به پیش برود اما باید توجه داشت که کارهای کلان، طبیعتاً زمان بر است بنابراین نباید توقع داشت که مشکلات اقتصادی و دیگر مشکلات در مدت کوتاهی برطرف شود.