و بین همه ی نگرانی ها...

و دل مشغولی ها...

و جغرافی های تمام نشدنی من و بقیه بچه های انسانی...

و زمین شناسی های تمام نشدنی تو و بقیه ی کلاس محترم سوم تجربی...

و جبر های تمام نشدنی برو بچه های ریاضی...

و تاریخ هنر، خانم های هنری...

خیالمان راحت شد...

که کوچولویمان اردیبهشتی شد...

گرچه خرداد هم ماه خوبی است...:)

.

.

.

بچه ها موجودات شگفت انگیزی هستن...

و اومدنشون به دنیا بزرگترین نشونه ی امید خدا به بنده هاشه...

به دنیا اومدن دومین خواهرزاده سوم ب ای، بزرگترین امید سوم ب ای ها به سوم ب ای موندن دل هاشونه....(این جمله آرایه ی تکرار داره.:دی)

دل خودت و خواهرزاده ای کوچولوت همیشه اردیبهشتی....

به وادی خاله ها خوش اومدی...:*

پ.ن: من اولین خاله ی سوم ب ای ام! این مساله که برای کسی پوشیده نیست؟ :دی

پ.ن: گرچه من آذر رو ترجیح میدم... ولی خب آبان هم ماه خوبی است...:)