و این هم شده داستان ما...!
داستان ما که نه سر پیازیم نه ته پیاز نه کاندیدیم نه رای دهنده.
و این هم شده داستان ما زیر 18 ساله ها!
رای که نمی دیم هیچ تازه بهمون می گن سیاسی حرف نزنید این چیز ها برای شما زوده!
یکی نیست بیاد بگه آخه دوستان گل من ما همون هایی هستیم که قرار 4 سال دیگه رییس جمهور کشور را انتخاب کنیم ما 4 سال دیگه رای اولی هستیم!
یکی نیست بیاد بگه که خانم ها آقایان این نوگلان آسمانی که مشاهده می کنید که حق رای ندارند حق حرف زدن که دارند! ندارند؟ یکی نیست بیاد بگه که همین ها هستند جوانان آینده این سرزمین. حالا هر اتفاقی که در خردادها و خردادها و خردادها رخ بده، هر رییس جمهوری لایق و نالایق بیاد شعار بده که به فکر جوان هاست داره اشتباه می کنه! اشتباه!
توی جو انتخابات هیچ کس زیر 18 ساله ها را نمی بینه ولی وقتی حق رای پیدا کننند این زخم کهنه سر باز می کنه و رییس جمهور بیچاره باید به فکر جوانان باشه که جوانانی که انگار بعد 18 سالگی متولد شدن!
توی کتاب های دبستان بعد از عکس بزرگ امام نوشته شده بود "امید من به شما دبستانی هاست، امام خمینی" مگر این حرف امام نیست مگر 14 ساله ها سنشون کمی از دبستان بالا تر نرفته؟ پس چرا هیچ امیدی به اون ها نیست؟ چرا همه بعد از 18 سالگی حق حرف زدن دارند؟
- این چیز ها برای شما زوده شما باید به فکر امتحاناتتون باشید؟
- امتحان ها؟ بابا مردیم!
- بعد امتحان ها هر چی خواستید بگید!
- بعد امتحان ها که انتخاباته!
- بالاخره! باید به فکر درساتون باشد!
 اگر قرار باشد ندانم که در طول این 30 سال چه شده است و قرار است چه بشود نمره ی تاریخ من به چه درد می خورد؟
اگر قرار باشد ندانم چه تعداد رای یک کاندید را رییس جمهور می کند نمره ریاضی من به چه درد می خورد؟
اگر فرق بین منطقه محروم و غنی  را تشخیص ندهم چیزی از جغرافی یاد گرفته ام؟
اگر از سخنرانی کاندید چیزی سر در نیاورم می توانم بگویم یک سال معنی کلمه حفظ کرده ام و ادبیات خوانده ام؟

انتخابات هم یک امتحانه امتحانی که ما زیر 18 ساله حق شرکت در آن را نداریم! ولی حق یاد گرفتن و خواندن برای امتحان هایی که قرار است بدهیم که داریم؟ مگر ما نباید درس بخوانیم؟این هم یک درس است!درسی برای کسانی که از رای اولی ها هم کوچک تر هستند!