خیلی کیف می دهد که وقتی تلویزیون رو روشن می کنی اولین چیزی که بشنوی آهنگ شعری باشد که سال های کودکی ات بار ها شنیده ای...

اینجا کجاست؟
مدرسه...
اینجــــــا کجــــــاست؟
کلاسه...
معلمش چهارشنبه است.....

نمی دانم این شعر را چند سال پیش سروده اند ولی همچنان همان طور که شعر می گوید:

چهارشنبه با شاگرداش مهربونه و رفیقه....

یا نمی دانم که شاعر از کجا به ذهنش رسیده که بسراید:

چهارشنبه توی کیفش یه مشت ستاره داره....به جای صفر هر بیست یک ستاره می ذاره...

 باور کنید خیلی کیف می دهد وقتی تلویزیون رو روشن کنی اولین چیزی که بشنوی همین باشد!