آدم ها كم كم ياد مي گيرند؛ نه توي اين كتاب هاي بي مصرف آموزشي؛
آدم ها كم كم ياد مي گيرند؛نه روي نيمكت هاي گران قيمت؛
آدم ها كم كم ياد مي گيرند؛نه از معلمي كه مختصات ياد مي دهد؛
آدم ها كم كم ياد مي گيرند و امتحان ها نيستند كه آموخته ها را رو مي كنند؛
آدم ها توي بازي ها و زيستن ها ياد مي گيرند و نشان مي دهند كه ياد گرفته اند...
زيستن ات را پاس بدار!
پولي جان اين غريبه خيلي هم غريبه نيست
يكمي انصاف براي نسل نوجوان و جوان ما كافيست دوست عزيز ماراطوري بارآوردند كه هميشه منتظر گرفتن سرويس و خدمات از ديگرانيم .حتااگر به وظيفه مان هم عمل كنيم منتظر تشكرشان هستيم.اما اين و قبول ندارم كه اولياي ما وقت ندارند مارا تفريح ببرند.ماجزءزتدگي آنهاييم .زندگي فقط كار و درس و .... نيست همه اينها براي امور مهمتريه .زمان دفاع مقدس دانش آموزاني بودند كه هم جنگ مي رفتند وهم درس مي خواندند.هم امتحان مي دادند هم توقع مشت و مال نداشتند .اگر مادرمي گفتند:مادر تازه امتحان دادي حالا جبهه چرا ؟خستگيت در برود بعد.....اماجواب مي شنيدند هردو وظيفه است .ما به كجا مي رويم ؟پس كي مي خواهيم براي آن روزهاي جهاد خودرا آماده كنيم .ياران امام مهدي (ع) باسختي آشناهستند
اميدوارم منظور را گرفته باشي .
يكي مثل خودت
اگر ...عمومي كن تا ديگراني هم مثل من وتو ببينند
سرت چطوره پولي جان؟
منم متاسفم.
نبينم کسي خواهرمنو آب پرتقال کنه ها!
من لازمش دارم.
در اين مواقع بهترين راه براي اين که آدم زياد حرص نخوره اينه که بگه: اين نيز بگذرد!
راستي چرا يه روز زودتر پست گذاشتي؟ قرارت چهارشنبه ها بود که.
تو از شكنجه كردن من خوشت مياد ؟
چرا؟
