مربع ضلع مستطيل را پس داد و گفت:خيلي ممنون بهتره عجله کني تا به مهماني برسي.مستطيل گفت:اين حرف را نزن !مگر من بدون تو جايي مي روم؟اصلا من مي مانم تو برو .

مربع باناراحتي گفت :نه ,گفتم توبرو!من ميمانم.

لوزي ازآن طرف مي گذشت تابه مهماني دايره برود.راهش راکج کرد و به درخانه مربع آمد.دربازبود.لوزي سروصداراشنيد .اوباصداي بلند گفت :چه خبره؟چي شده که دادو هوار مي کنيد؟خجالت داره ,دوتاچهارضلعي که با هم دعوا نمي کنند!

مستطيل با خنده گفت : نه ؛ دعوايي در کار نيست ! ماجرا از اين قرار است که ...

بعد همه ماجرا را تعريف کرد . لوزي فکري کرد و گفت : چرا اين مشکل را اين طوري حل مي کنيد . من راه حل بهتري دارم .من دو تا قطر دارم که الآن آنها را لازم ندارم . مربع مي تواند هرکدام از قطرهاي مرا که مي خواهد بردارد واز آن استفاده کند .

مربع قطرها را امتحان کرد هيچکدام اندازه او نبود . يکي کمي بزرگ و ديگري کمي کوچک بود . در نتيجه مشکل حل نشد. مربع گفت : از هردوي شما ممنونم . حالا ديگر بهتر است برويد و مرا تنها بگذاريد.

اما مستطيل و لوزي از جايشان تکان نخوردند . در همين وقت ؛ مثلث کوچولو از راه رسيد ...

مشكل مربع

مربع خيلي غمگين بود.چون يکي از ضلعهايش راگم کرده بود.آن شب درخانه دايره بزرگ ,مهماني خوبي برپا بود .همه دعوت شده بودند .اما چطورمي توانست بدون يک ضلع به مهماني برود؟

صداي درخانه بلند شد .پشت در دوست قديمي مربع ,مستطيل بود. مستطيل مثل هميشه ,باخوشرويي سلام کرد و گفت:"آمده ام تاباهم به مهماني مربع برويم ."مربع گفت :اما من نمي توانم بيايم !بعد هم ماجراي گم شدن يک ضلعش را تعريف کرد.

مستطيل فکري کرد و گفت :تا مراداري غصه هيچ چيز را نخور .همين الان ,يکي از ضلعها يم را به تومي دهم .

اواين راگفت ويکي ازدوضلع کوچکش را به مربع داد. ضلع کوچک مستطيل ,درست اندازه مربع بود. مربع نگاهي به سرتاپاي خود انداخت و باخوشحالي گفت:چه خوب حالاديگر مجبور نيستم در خانه بمانم .

بعدهم سرش رابلند کرد تا به مستطيل بگويد :عجله کن برويم . اما چشمش که به او افتاد ,ساکت ماند ودوباره غمگين شد .چون حالا دوست خوبش ,يک ضلع کم داشت .

(بمناسبت شب امتحان هندسه بود اما داستان ادامه دارد....)

ماموريت را انجام دادي يا نه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام گلم .

واقعا نمي تونم بگم خوبم يا بد !

دو دقيقه خوب .... سه دقيقه بد .... يه دقيقه خوب ... چهار دقيقه بد و الي آخر ...................

شمارش معكوس آغاز شد:

10، 9، 8 ،.....

نسخه ي جديد دو کاج

در كنار خطوط سيم پيام /خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران/ آن دو را چون دو دوست مي‌ديدند

روزي از روزهاي پائيزي /زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاجها به خود لرزيد /خم شد و روي ديگري افتاد

گفت اي آشنا ببخش مرا /خوب در حال من تأمل كن

ريشه‌هايم ز خاك بيرون است/ چند روزي مرا تحمل كن

كاج همسايه گفت با نرمي /دوستي را نمي برم از ياد

شايد اين اتفاق هم روزي/ ناگهان از براي من افتاد

مهر باني بگوش باد رسيد/ باد آرام شد ملايم شد

کاج آسيب ديده ي ما هم /کم کمک پا گرفت و سالم شد

ميوه ي کاج ها فرو مي ريخت /دانه ها ريشه مي زدندآسان

ابر باران رساند وچندي بعد /ده ما نام يافت کاجستان

شاعر: محمد جواد محبت

به هوش باش كه امروز كوفه تهران است/ و ذوالفقار گرفتار نيزه داران است/علي هميشه غريب است و تا ابد مظلوم/ شهيد زخم زبان هاي سايه مردان است/ مباد غفلت اين روزهاي حادثه خيز/ كه كوفه تا ابد از كرده اش پشيمان است

سلام

نصفش رو خوندم.

خيلي قشنگ شروع شده بود.

ميرم حالا باقي اش را هم مي خونم.