نسخه ي جديد دو کاج

در كنار خطوط سيم پيام /خارج از ده دو كاج روئيدند

ساليان دراز رهگذران/ آن دو را چون دو دوست مي‌ديدند

روزي از روزهاي پائيزي /زير رگبار و تازيانه باد

يكي از كاجها به خود لرزيد /خم شد و روي ديگري افتاد

گفت اي آشنا ببخش مرا /خوب در حال من تأمل كن

ريشه‌هايم ز خاك بيرون است/ چند روزي مرا تحمل كن

كاج همسايه گفت با نرمي /دوستي را نمي برم از ياد

شايد اين اتفاق هم روزي/ ناگهان از براي من افتاد

مهر باني بگوش باد رسيد/ باد آرام شد ملايم شد

کاج آسيب ديده ي ما هم /کم کمک پا گرفت و سالم شد

ميوه ي کاج ها فرو مي ريخت /دانه ها ريشه مي زدندآسان

ابر باران رساند وچندي بعد /ده ما نام يافت کاجستان

شاعر: محمد جواد محبت