نظرات ياداشت تو که گنجشک ها را مي شناسي... - من هم يك روز بچـــــــه بودم...!

+ پاييز

پل عزيزم..پل عزيزم..

انقد که پاشم بيام برات گريه کنم ‌.. وحشتتو خوندم .. بعد نشستم که جواب بدي : لبخند زد پاييزک .. و از اونجايي که تو راهرو تنها ديدَ م بيشترم لبخند زد حتي ...

انقد که همه لبخنداي زندگيم يادم اومد و پرت شد تو راهروي چن روز پيشم .

سنگين ترينه :( که بند دلت پاره شه که چرا آخه يه آدم مي تونه انگار نه انگار نه انگار باشه ...

کلي م نوشتم الان بعد پاک کردم خيلي شعار گونه شده بود و البته شعار نبود ولي احمقانه مي نمود :(

با سوابقي که داري دعاش مي کني خب .. منم بياد ميارم وقتيو که خنديد و گف دعا کن و دعاش نکردم و اين خودش مسئله اي بوده که من نميدونم الان کجاي دلم بذارمش ‌.

منم دعا کن ‌.

و واقفم که اينهمه نوشتم در حالي که مي تونستم بگم ? پلي ؛ ?

و گويا تر بود ..-_-

پاسخ

اوهوم دعاش مي کنم... خب چون دوسش دارم اونم منو دعا مي کنه... ولي خب يه جوري نگام مي کنه که انگار ...... :(((((((( تقصير من چيه؟ من يه کودکم.... :( گفتم شايد حالش خوب نيس مث روزاي قبلنا که حالش خوب نبود و انقدر پيله مي کرديم که مي خنديد ولي وقتي برگشتم ديدم داره تو راهرو با يکي بلند بلند و شادمانه مي خنده... به نظرت چرا اين طوري مي کنه ريحانه؟ منم ديگه حرفي نزدم... رفت....