هاه من شوتانگولو كشتم...

هاه...

قاتلم!!!

من يه قاتلم!!!!!!!!!!!

يوهوووووووووووووووووو

قاتلا همشون خوشحالن؟!!!

چون بي خدافظي گذاشتي رفتي ميدونم چجوري شعرو تموم کنم که حالت جا بياد........

نرگول، تا حال زار يار خود ديد....
به روي شکم شوتانگول پريد....

به رويش با تمسخر، زود، خنديد....
سر آن بيچاره را از بيخ بريد....

ز پوست آن نگون بختِ يخ زده....
در آن خانه ببين چه چادري زده!!!!!!!

و تا دنيا و چرخ روزگار است.....
حال آن دو يار در خانه ي جديدشان روبراه است......(اين تيکه ي آخرشو بايد به سبک نقالها به صورت دکلمه بخونين تا وزن شعري در بياد.....)

الان دقت كردي واي فاي تو يه ملتو مچل كرده؟!

واااااااي

اين خالجو جان يه استعداد كشف نشدست!!!

نريمان سخت غمگين و گرفته.....
که سرما خانه را در برگرفته....

و در خانه چه برفي هم باريده....
و اين بدبختي مرا کرده خميده....

شوتانگولي؟!؟!؟؟!؟!

نه واقعا اين كلمه از كجا اومد؟!

شاعره هااااا؛ اسم هم در ميارن از خودشون؟!

شوتانگولي؟!

آخه...

عزيزم شوتانگولي...

آخ چه لطيف!!

و در آن وقت ناگاه از سقف....
شوتانگول پر زد و افتاد در برف.....

دو يار همدل و همغم، تعجب....
که او هم اين وسط آمد ديگه....خب!

پ.ن:خب به ضرورت قافيه اضافه شد....وزنش در نمياد به من ربطي نداره!!!!

الان اين تففسيرش بووووووود؟!

فك كردم برعكسه!

آخي ي ي ي

نريماااان عزيـــــ ـ‌ــــــــ ــــــــزم!!!!!!!!!!!!!!!

چرا شوتانگولي شدي؟
هوم؟


ميخواي جاي قلي بهت بگم شوتانگولي؟
اون وقت چون با نرگولي هم قافيه ست ميتونم توي شعر هم ازت بهره ببرم

هوشنگي ديگه!!!

يعني بختم نادونه که باهام ياري نميکنه در کنار تو باشم.....اوه اوه اوه

شاعر که بشيم بايد هي خودمون تفسيرشم بکنيم...چه کار سختي

اوا خالجو جان؟؟!

قرارمون بود رو كنين من موذيم؟!

شوما شعرو ادامه بده!

موذي بودن منو بيخيل!!

بخت نريمان نادانه؟؟؟

خيلي هم خوبه!!!!

تا دلش بخواد از اين نرگوليااااا...

يني چي...

اينو اگه بخونه

غزل رو تبديل به رباعي ميكنم داستان تموم شه بره هاااا

نرگولي موذيه......

قلي ذاتا نميتونه موذي باشه...نميدونم چرا.....

شايد چون خنگه.....

مگه نرگولي چيزيو قايم كرده؟!

قلي..

بر وزن پلي...

خيلي قشنگه!!!

....سري اندر گريبان کرد نريمان.....

که من چون کرد با اين بخت نادان?!!!!!

پ.ن: پاسخ نريمان به سوال بود.....