سلام گلي

يه راه ساده تر هم وجود داره و اون هم اينه که کسايي رو دوست داشته باشي که مشمول زمان نميشن يعني راستش رو بخواي اگه کسايي رو دوست داشته باشي که مشمول زمان ميشن، خود اين دوست داشتن هم مشمول زمان ميشه و کم کم از بين ميره، بعد يه وقت آدم ميگه خب چه فايده داره اين دوست داشتن ها.

پس بايد سعي کرد که اين جور کسا رو دوست نداشت و دوست داشتن ها را فوق زمان بُرد. زمان مال عالم ماده است و کسايي که مشمول زمان ميشن قطعا از عالم ماده عبور نکردن پس دوست داشتنشون نمي تونه باعث تعالي آدم بشه و آدم رو به دوست داشتن خدايي برسونه که خودش خالق زمانه و اسير اون نيست.