منم بايد بگم که تو هم يکي از همون آدمايي هستي که من خيلي خدا رو به خاطر آشنايي باهاشون شکر ميکنم... همون دختر کوچولوي دبستاني که از مدرسه ما رفت و وقتي همه دلشون براش تنگ ميشد من دليل دلتنگي هاشون رو نمي فهميدم و حالا اين قدر دوسش دارم که بي او زيستن نتوانم.... :) (صنعت اغراق داشتااا :دي زياد ذوق نکن:دي)