ببخشيد من دخالت مي کنم ولي با خوندن نظر پايين يه چيزي رو فکر کردم بايد بگم.همون طور که تو اسلام براي هر مسلموني خونه و مرکب خوب توصيه شده،مي بينيم که توي همون اسلام به مسئولين توصيه شده تا جايي که مي تونند نزديک به قشر معمولي مردم زندگي کنند،از اشرافي گري پرهيز کنند.اين يک درجه بالاتر از اينه که نبايد مال حروم يا بيت المال رو سر سفره خودشون بيارن.اين ساده زيستي بايد هم توي ظواهر زندگيشون باشه که مردم مي بينند هم قسمت هايي که دورتر از چشم مردمه.
ولي اين دليل نمي شه که اگه مسئولي ظاهرا ساده زيست بود،داره عوام فريبي مي کنه و کسايي هم که از اين ساده زيستي حمايت مي کنند،شعاري عمل مي کنند.چه دليل و مدرکي داريم که اون باطنا هم ساده زيست نيست؟
اگه مسئولي پول پرادو داره ولي پرايد سوار مي شه کار اشتباهي نيست.مي تونه بقيه پولش رو کمک به فقرا کنه،اين چيز عجيبيه؟ بعد واقعا الان حقوق مسئولين اگه فقط به خاطر يک از سمت هاشون باشه ومنبع درآمد ديگه اي نداشته باشند،انقدر زياده که بخوان پرادو سوار باشند لزوما؟
متاسفانه بعضي از مسئولين نه تنها در ظاهر ساده زيست نيستند،بلکه باساده زيستي موافق هم نيستند.
ما نبايد يک ارزش رو زير سوال ببريم چون توي اون امکان ريا وجود داره.خيلي از احکام و ارزش هاي اسلام نه تنها باطني و دلي هستن بلکه به طور علني هم بايد ابراز بشند.حالا درسته بگيم چون توي اين ابراز امکان ريا(مردم فريبي) هست،اون ابرازعلني اشتباهه؟
من هم قبول دارم پرايد سوار شدن ارزش خاصي نيست،بلکه بايد همه ي مسئولين اين طور باشند که متاسفانه بعضي ها نيستند.