پلي جونم...
نشستم يه عالمه داستان نوشتم ، از کارتون شکرستان هم باحال تر!
شد 2295 کلمه...
هيچي ديگه...
نامردا پارتي بازي نکردن يه کاري کنن تائيد بشه...
هر چي ذوق و خلاقيت داشتم کور شد...!
اصلا ولش کن !
بيا مودت کنيم :

هر وقت اين صفحه ي شکلکا رو باز ميکنم، ياد اين داستان تصويري ها هستن ، مثلا به جاي اينکه بنويسه گاو عکس گاو ميذاره...؟! ياد اونا مي افتم ...!
يهو احساس ميکنم درجه خلاقيتم ميره بالا!
دلم ميخواد منم يه دونه از اون داستانا بنويسم...!
با همين شکلکا...!

پلي جانم...
غم نباشه که شادي مفهوم نداره...
ترس نباشه که شجاعت معنيش رو از دست ميده...
اشکال نداره اگه اشک بريزي...!
به نظر من اشک خيلي هم خوبه...
نميذاره گل وجود آدم خشک بشه و ترک برداره...
اشک و غم هم که از قديم الايام دستشون تو يه کاسه است!
شاعرا چيز ميز زياد ميگن! مثل من، مثل تو...!
به اين فکر کن که آدم بايد هميشه حرفش رو بزنه! مخصوصا اگه حرف حق باشه...
تازشم! هرکسي يه عده موافق داره، يه عده مخالف...!
فقط بايد حواسمون باشه که مغاير با حرفاي خدا و فرستادگانش نگيم و ننويسيم و عمل نکنيم...
پس : بنويس که خيلي قلمتو دوست دارم...!

پلي گل منگلي...؟!
بنويس...!
بنويس و نترس...!
کنايه که بد نيست! "گاهي" خيلي هم خوبه... مخصوص کساييه که حرف حساب تو گوششون نميره...!
( يه ارديبهشتي، فقط اجازه داره از سوسک بترسه! تازه اونم با پارتي بازي ! ارديبهشت، يعني شجاعت ؛ خانم ارديبهشتي الاصل! )
هم بنويس، هم بخند...
" "

بخندم ؟

جام مي و خون دل هر يک به کسي دادند

هوم؟!