از شما چه پنهان که در اين ماه دي فقط جمال کتاب و دفترم رو ديدم. حتي نرفتم يه کمي توي حياط ورجه وورجه کنم. ترک کردن بعضي عادات جان مي خواهد که من ندارم، خانوم مشاورمون هنوز هم گاهي اوقات اعتراض مي کنه که چرا هر وقت وارد اتاقش ميشه با يه نگاه همه چي رو چک مي کنم... ولي اونم عادت مي کنه... حتي با وجود اينکه اونا هدي ندارن که تو موبايلشون دنبال اسمشون بگردمو و گوشي شون هم اصلا به با کلاسي گوشي شما که هيچ وقت نذاشتين نگاش کنم نيست... البته مشهد که رفته بوديم با قيچي يک بار دزديمش ولي چيز خاصي نداشت...اينکه رک تقويم ميزتون تولد من علامت نخورده کم کاري هدي رو نشون ميده و ايضا اينکه دفتر سرکار نمي رن که اين پلي عزيز کيه که تولدش مبارک... هدي موقعي که تقويم ميده بايد تولد منم توش علامت بزنه! موقعي که از راهنمايي رفتيم قيچي کلي ناراحت بود که چرا اون موقع ها که با هم بوديم حاضر نشده که باهام طول راهروي دبيران رو طي کنه! شما نمي خواين يه بار ديگ اون روزا برگرده تا بهم اجازه بدين يه ذره بيشتر اون بازيه که هي تکون تکون مي داديم توي گوشي تون بگردم؟;-);-)