مها يادت ندادم بخندي؟ اين طوري؟ :)

بعله ... پرت و پلاهاي من خيلي خوبه....

اه ديدي عاري؟ اعصابم درب و داغون شد از دست اين دنياي مزخرف و مضحك و به درد نخور كه باعث مي شه ديگه پيش هم نباشيم.... حالا هم كه من اومدم خونمون (مامان نيكي مي گفت شما شب بمون... ديگه آب شدم رفتم تو زمين) خلاصه... تو هم كه آن نيستي عكسا رو بهم بدي....

فلفل... گاهي اوقات كه از سوم ب مي نويسم يهويي مي ترسم كه نكنه يكي بگه اي بابا چه قدر سوم ب سوم ب... تمومش كنيد ديگه... اون وقته كه فكر كنم دلم به هزارن هزارن قطعه ي كريستالي شفاف تبديل بشه.... فلفل خيلي خوبه كه ما پرت وپلا مي گيم... كه ما پرت و پلا گفتن رو خوب بلديم...

ش ا ي د

ليلا نمي دوني.... كه چه قدر آدم تو زندگيم رفتن... وقتي حميده بهم گفت كه قضيه چيه ياد همه ي آدماي دوست داشتني زندگيم افتادم كه رفتن... ياد همه ي معلم پرورشي ها... ناظم ها... معلم ادبيات ها و معلم رياضي ها و همه ي آدماي خوب و دوست داشتني زندگيم كه الان ديگه نمي بينمشون... ياد همه ي اشك هايي افتادم كه به خاطرشون ريختم و همه ي روزهايي كه حسرت نبودن و نبودنشون رو خوردم... ياد همه ي اينا افتادم... مي دونم كه خيلي سخته ... خيلي مي دونم.... خيلي خيلي مي دوم....

چرا؟