ببين من نميخوام از اين وضع سينما طرف داري کنم که بخوام تو رو توجيه کنم . من فقط مي گم اينا دليله که واقعا هم هست . پول و غذا يه چيزيه که با زياد و کم شدنش هر بي سواد و با سوادي نسبت بهش عکس العمل نشون ميده . اما فيلم با اينا قابل مقايسه نيست.مردم خيلي وقتا ناچارا و تازه خيلي وقتا هم بعد از ديدن متوجه ميشن چه قدر بيخود بوده فيلمي که براش پول دادن. مثلا ما خودمون شايد هر شيش ماهي يه دفعه بريم سينما . اون موقع هم از بين فيلم هايي که رو پردس سعي مي کنيم يه خوبشو انتخا کنيم که به قول ميرزايي يا به کارگردان و بازيگرش نگاه مي کنيم يا به موضوعش و خب شايد خيلي وقتا هم ميبينم اون فيلم ارزش ديدن نداشته اصلا !
الان همين صدا و سيما ي ما براي خودش پر از اشکاله . از فيلم هاي داخليش بگير که همه يا اشک و آهه يا هجو(اونم جاي طنز)، تا فيلم هاي خارجيش که سريال يک ساعته رو تو نيم ساعت نشون مي ده .
با اين حساب نميشه از سينما خيلي توقع داشت . حالا من بعدا برات مي گم که دکتر غلامي درمورد دغدغه ي کارگردان هاي سينما هاي ما چي مي گفتن . اون وقت خودت مي بيني تا اهداف کارگردانا اين باشه ،وضع سينما همينه .