چرا ديگه معلوم بود چه اتفاقي مي افتاد ؛ من شيخ اشراق شده بودم
و در پرتو انديشه ي تيز و نيک انديشي و پاکدلي و با شهود و درون بيني بر بسياري از حقايق دست يافته بودم و راز هاي بسياري را گشوده بودم . و فلسفه ي نويني را که بيشتر از تفکر روشنگري و حکت فرهنگي مايه مي گرفت به نام فلسفه ي اشراق بنيان مي گذاردم .
در اين مسير هم ميان ادبيات و رياضي که تا همين اواخر از هم دور بودند پيوندي استوار برقرار مي کردم و به دليل همين گستاخي توسط متعصبان و رياضي پرستان ن به کفر و الحاد متهم مي شدم. رياضي دانان روزگار خونم را مباح مي شمردند و سرانجام صلاح الدين روشنگري ، فرمانرواي رياضي و تجربي ، فرمان قتل مرا صادر مي نمود و مرا در زندان خفه مي کرد . در حالي که از عمر بارور من بيش از 16 سال نگذشته بود
!
در اين جا از خانوم کريمي تشکر مي کنيم که معلم ادبيات ما نشدن ، و جلوي اين اتفاق تلخ (خفه شدن من در زندان ) که قطعا اتفاق بزرگي در زمينه ي تاريخ ادبيات دنيا بود رو گرفتن