چ نوشته اي....

ببين پو ،بوسيدن دست من سعادت بزرگيه که نصيب هر کس نميشه . چقد بگم ؟
مثلا اگه بخوايم شاعرانه ش کنيم مي شه :
دستت را به احترام نمي بوسم
مبادا که ضخامت لب هام
لطافت دست هاي تو را زخمي کند ...
يا يه همچين چيزي !

راستي پو ، مادر اين شانه ز مويم بردار مال فروغه ها ؛ فقط من يه بند مي خونمش. گفتم يه وقت فکر نکرده باشي اين شعر تهاجم فرهنگي مال منه ...
مادر اين شانه ز مويم بردار
سرما را پااااک کن از چشمانم
بکن اين پيرهنم را از تن
زندگي نيست به جز زندانم
تا دو چشمش به رخم حيران نيست
به چه کار آيدم اين زيبايي؟
بشکن اين آينه را اي مادر
حاصلم چيست ز خود آرايي؟...


اي فروغ خدا بگم چي کارت کنه . به اين مي گن بازي با احساسات مردم . نه به خزعبلات من .

من عاشق ياسم . عاشق اون ياس هاي حياط ، صبحاي زود ک حياط خلوت بود ، مي رفتم زيرش مي شستم کتاب متاب مي خوندم . يه بندم که امتحان داشتيم ...

ولي معمولا براي خودم گل مريم مي خرم ، چون بوش معرکه ست و مدت ها هم مي مونه . ياس و نرگس سه سوت مي پلاسن .
به اين مي گن فکر اقتصادي !!!

مريم ! چه اسم آشنايي !

راست ميگي

نميفهمم....

خوش به حال ارديبهشتي ها...

دشمنت شرمنده !
(برا تو نيست پو !)

اوهوم پولي...
از عطر ِ همون ياسهاي پر پر شده بود که..
منم...
ب ي ق ر ا ر شدم ...

و رايحه ي ياس..
هيچ وقت..دستهايم را . . ......تنها ..........
:(
واقعني آدم..بغضش ...:((

سسسسسسس حرف نزنا...ديگه با من حرف نزن....خيلي بي ادبي تو باز منو قال گذاشتي رفتي...سسسسس سکوت...نمي خوام بشنوم بچه ي بد ديگه کاريت ندارم ....اه...ويش

پو...
بيا وب عارفه نظري که بهش دادم رو بخون . ببين اينا رو تو هم يادت مياد . بعد به حافظه ي قوي بنده (کله ات رو بيار جلو بزنم به تخته !) بگو : احسنت !

فصل بهار آمد و رنگ بهار نيست
اردي جهنم است زماني که يار نيست ...