آخه مي دوني من از چيش خوشم نيومد. يه جوري احساس مي كردم نويسنده داره اقرار ميكنه(جون داستان بود ديگه. نوشته هاي خود يه شهيد نبود. تو فكر كردي نوشته ي خود سعيده؟ كوثر اين طوري فكر رو كرده بود) به نظر من يه ذره دور از حال و هواي شهدا بود. احساس مي كردم يه كم و كاستي داشت. ولي خب خيلي قشنگ بود. جالب هم بود. ولي جاي پرداختن بيشتر داشت. (نه جان من حال كردي كه نشر خوبي بهت معرفي كردم! :دي)