باسلام! رمان حافط هفت اکبر صحرايي چاپ سومش را که تغيير کرده بود جلدش و طلايي شده بود را خريدم و خواندم. رمان واقعا خواندني و زيبا بود و در اصل سه ده انقلاب و اتفاقات توي آن شکل گرفته بود. ضمن اين که وقتي فهميدم دو شخصيت اصلي رمان پانوسيان و عابدي خيالي هستند متعجب شدم که چطور نويسنده توانسته است با حرفه گري مستندات يک سفر را در قالب رمان بريزد. شعرعاي کريس برگ در رمان به جا و خواندني بود. ضمن اين که قلم و نثر روان و جالب و جاهايي طنز شکل گرفته بود. در کل من سفر سيستان را هم خوانده ام اما هر چند آم هم کار خوبي است اما حافظ هفت متفاوت تر بود. کار اکبر صحرايي سخت تر از رضا اميرخاني بود. ضمن اين که حافظ هفت را بايد در حوزه رمان ارزيابي کرد نه سفرنامه. در کل من معتقدم اکبر صحرايي و رضا اميرخاني مکمل هم هستند در دو کتاب خود.