آه زندگي
من هم هميشه نامه هاي جودي ابوتي ام را روي ميز مي نوشتم . خيلي رسمي و شيک چراغ هاي اتاق رو خاموش مي کردم و چراغ مطالعه رو روشن. و ي نواي دل انگيزي هم گاهي روحم رو نوازش مي داد !!! و باز هم آه زندگي .
در اين مواقع اصولا دلم پرادو مي خواهد.بخر !
روي ميز من هم، روي گيره اي ک خودم براي خودم خريدم از مشهد کارت تبريکي رو وصل کردم ک زهرا اونو احتمالا با اين مقوا ها ک ميذارن لاي جوراب زنونه ها درست کرده بود و روش ي مشت برچسب زده بود و با خط خفن نوشته :براي فاطمه ي عزيزم
و اصولا بايد ذوق کرد. و بعد گفت ک اصولادلم پرادو ميخواد.بخر !
دوست ها عموما يک روح اند در چندين بدن! ما هم ي روح ايم توي چندين و چند بدن! يادته ؟
الان ي حس خوب دست ميده بهم ...و بعد ميگم ک دلم پرادو ميخواد.بخر !
