نظرات ياداشت رفاهي دات پرورشگاه دات كام. - من هم يك روز بچـــــــه بودم...!

خب امروز بعد از اينکه تو عصباني اومدي ورزشگاه و رفتي ديگه نديدمت !

بذار تعريف کنم :

يکي بود يکي نبود و همچنان يکي بود و يکي نبود و واقعا چرا يکي بود و يکي نبود ؟! (به ياد عاليه)

ما داشتيم عکساي واقعي از يه خواب را مي ديديم ! (ايمجاي داستان يه کم گنگه !!) بعد يهو صفحه ي نازنين گوگل تالک باز شد و گل از گلمان شکفت ! و باز زهرا به صورت عشقولانه چت کرديم ...

پرسيد کي مرده کي زنده ؟

منم گفتم من مرده تو زنده!

گفت واقعا ؟

گفتم نه ، من بخاطر تو زنده !!

بعد گفت منم همين طور

آخرش هم گفت خيلي دوستت دارم

منم گفتم عاشقتم ...

(بله ...بله ...!)

با تشکر از اينکه درد و دلهاي اين 70 ساله را خوندي ...

پاسخ

من عصباني اومدم تو ورزشگاه از اون طرفش هم رفتم بيرون بعدش هم رفتم سر كلاس زبان و يهو يادم افتاد كه به هانيه و ريحانه و مليكا نگفتم كه با سرويس نمي يام. بيشتر از هزار پله رو بالا پايين رفتم تا برسم راهنمايي و به خانوم كريمي بگم كه من به سرويسم نگفتم. خلاصه اين بدبختيا كه تموم شد. يادم رفت به سرويسم بگم كه امروز هم تعطيليم و بنده ي خدا تو برف و بوران اومده بود دنبال من... اين هم حكايت من بعد از اينكه عصباني از اون در ورزشگاه رفتم بيرون.(خيلي بابت گفت و گوي فوق عاشقانه تان خشنودم!)