کمرمون رو صاف مي کرديم .
صدامونو کلفت . . .
و مي گفتيم . . .. .
اينجا تيمارستان است . . . .
نمونه ي اول . . . .
و بعد بي خودي . . . .کاملا بي خودي مي زديم زير خنده . . . و کلي سعي مي کرديم که براي بنده ي خداي نمونه ي اول صفت بگيم
يادش بخير. . . .
دلم تنگش ده براي خانوم روشني و خانوم سوري . . .
خانوم بيده
خانوم رحيمي
خاطره ها چقدر دل سنگند
