ديدم !
در زلف چون كمندش
اي دل مپيچ كانجا
سرها بريده بيني
بي جرم و بي جنايت ...
بيماري اي که آدم را از يک زجر دائمي برهاند.خود عين شفاست...
اين جمله چقدر برام آشناست
باحال بود!
راستي به خاطر نظراتت هم ممنون حالا ديگه وبلاگم اسم داره...!!