اين جا آسمان كثيف است. بهتر است بگويم آسماني وجود ندارد.من در تمام زندگيم در اين شهر خراب شده آسمان آبي سراغ ندارم.
هوا وحشتناك است. آنقدر گرم و خفه كه دلت فقط بستني فالوده اي مي خواهد. هرچند دختر جنوب غرب آسيا هستم ولي هيچ وقت گرمي هوا را تاب نياوردم.
قناري سوپري سر كوچه هنوز با اعتماد به نفس زيادي مي خواند. شايد گرما مخش را تعطيل كرده و تنها كلاغ ها هستند كه گاهي اوقات همرامي اش مي كنند.
آفتاب را پشت پرده اتاقم زنداني كرده ام و مدام از خودم مي پرسم آيا قلي به خارج سفر كرده است؟
