و بین همه ی نگرانی ها...
و دل مشغولی ها...
و جغرافی های تمام نشدنی من و بقیه بچه های انسانی...
و زمین شناسی های تمام نشدنی تو و بقیه ی کلاس محترم سوم تجربی...
و جبر های تمام نشدنی برو بچه های ریاضی...
و تاریخ هنر، خانم های هنری...
خیالمان راحت شد...
که کوچولویمان اردیبهشتی شد...
گرچه خرداد هم ماه خوبی است...:)
.
.
.
بچه ها موجودات شگفت انگیزی هستن...
و اومدنشون به دنیا بزرگترین نشونه ی امید خدا به بنده هاشه...
به دنیا اومدن دومین خواهرزاده سوم ب ای، بزرگترین امید سوم ب ای ها به سوم ب ای موندن دل هاشونه....(این جمله آرایه ی تکرار داره.:دی)
دل خودت و خواهرزاده ای کوچولوت همیشه اردیبهشتی....
به وادی خاله ها خوش اومدی...:*
پ.ن: من اولین خاله ی سوم ب ای ام! این مساله که برای کسی پوشیده نیست؟ :دی
پ.ن: گرچه من آذر رو ترجیح میدم... ولی خب آبان هم ماه خوبی است...:)
