مريم رحيمي پور.... منتها من مث تو شاگرد اول نبودماااا اون وسط مسطاي جدول بودم، نمي فهمم چرا اين قدر برات مهمه...

سلام، خانوم کلاهدوز تا هميشه ي هميشه همون موجود دوست داشتني هميشگي مي مونه با همون اصطلاحات و تکيه کلام ها که من بهشون افتخار مي کنم. من هم خانوم بي آزار رو زياد دوست نداشتم، راستش رو بخواي اصلا دوست نداشتم، ولي الان فکر مي کنم که اگرچه مشاور خوبي نبودن، ولي آدم فوق العاده اي بودم. بعدشم چيزي که مي خواستم بهت بگم اينه که روشنگر بهترين کار ممکن رو مي کنه، راهنمايي روشنگر کارش درسته، ما که براي تشويق مدرسه و جايزه و به به و چه چه کردن درس نمي خونيم، درس مي خونيم چون وظيفه مونه و اوردن اين رتبه ها نشون دهنده ي اينه که تو وظيفه ت رو بهتر از ديگران انجام دادي و اجر اين کار قطعا پيش خدا محفوظه و يه جاي زندگي که فکرشم نمي کني خودشو نشون ميده و هيچ وقت يادت نمياد که اين اتفاق خوب براي کدوم يکي از تلاش هايي بوده که تو زندگي کردي. (البته اگر اين رتبه واقعا ناشي از تلاشت باشه نه هوش و استعداد خدادادي). اين حرفا رو که مي زنم شعار نمي دماااا... چيزهايي که واقعا و حقيقتا بهشون اعتقاد دارم و اين اعتقادم ناشي از همون بزرگ شدن تو روشنگره و آشنا شدن با آدم هاييه که دستم رو گرفتن و کمکم کردن. همون جا ياد گرفتم که نبايد وسايل رسيدن به تعالي هدفم بشه. مثل درس خوندن، درس خوندن به خودي خودي هدف نيست، بلکه رسيدن به هدفه.... شما هم مطمئن باش که اگه اين استعداد و تلاشت رو تو راه رسيدن به اين هدف به کار بگيري قطعا ضرر نمي کني و نه تنها از کسي توقع تشويق نداري بلکه از تشويق ها فرار مي کني :دي ديدم که مي گم... :)

نه حس نوازش تک تک لحظه هاي ارديبهشت... :)

:) چشم....