آره اتفاقا امروز مي فرمودن که دلم براي تو و عارفه به طور همزمان تنگ شده که باهم بريم توي اون پله هاي دوردست....

ولي منو که نديدين.... منو که نديدين يني هيچيه هيچي! اعتراف کنين خالجوووو... اعتراف کنين که دلتون يکي از لحظه هايي رو خواست که دم سرويستون با ليلا منو مي ديدين و توي آزمايشگاه دبيرستان از دست خانوم صالحي فرار مي کرديم و مي شستيم به خاطره تعريف کردن و ليلا و ياسمن اينا هم مي اومدن و يه ساعت راجع به اون پروژه ي تفنگشون صحبت مي کردن! يادتونه؟

دلم گريز مي خواااد....:(

درد عشقي کشيده‌ام که مپرس/زهر هجري چشيده‌ام که مپرس/گشته‌ام در جهان و آخر کار /دلبري برگزيده‌ام که مپرس/آن چنان در هواي خاک درش/مي‌رود آب ديده‌ام که مپرس....... مپرس زينب.... مپرس.....